Natasja op het strand
- Gegevens
Ik ging voor Piet Kruiver naar de studentenvereniging waar mijn maatje Ot Louw lid van was. Maar de ochtend in Huizen nam een onverwachte afslag.
Harry Kal: mahjong als familiespel
- Gegevens
Harry Kal op een riichitoernooi in Doetinchem, november 2011.
HARRY KAL is niet meer.
Hij werd de laatste jaren al nauwelijks meer gesignaleerd op nationale en internationale mahjongtoernooien. Zelfs voor zijn riichiclubje Furiten kwam hij nog maar heel weinig in actie; zijn meest recente optreden dateert van drie jaar geleden, 27 januari 2022. Maar ook het jaar daarvoor kwam hij al nauwelijks in actie. Een van de laatste keren dat hij bij ons thuis speelde, had hij een zuurstoftank bij zich om aan te sluiten op zijn neusbril. Harry had een longaandoening, waardoor ademhalen voor hem heel moeilijk was. Hij kon nog zo weinig spelen dat hij in arren moede maar bedankte als lid van de Nederlandse Mahjong Bond.
Harry was gek op mahjong. (Hij sprak dat altijd uit als mahjong, met de klemtoon op de eerste lettergreep.) Het moet voor hem een lijdensweg zijn geweest zo weinig te kunnen spelen. Zoals zijn laatste jaren wat gezondheid betreft een lijdensweg waren. Hij overleed 9 januari in zijn woning in Huizen, 62 jaar jong.
Jaap Schot zocht en vond Jezus aan de randen van de samenleving
- Gegevens
'We hebben ons al die jaren niet vergist. Jullie waren gave gasten en zijn dat nog steeds.” Joshua Schot, zoon van zondagsschoolmeester Jaap Schot, reageert op de column die ik vorige week voorlas tijdens de Orkaan Eindejaars Nieuwsquiz in De Fabriek te Zaandam, en die de volgende dag werd gepubliceerd in De Orkaan en op mijn eigen website.
Ik vertelde in dat verhaal over een ontmoeting die mijn zwager Martin Prins en ik hadden met Joshua en zijn broer Willem in een loods op het Hembrugterrein, waar ik aanvankelijk tegenop zag. Ik trok zelfs een vergelijking met de film Pulp Fiction, waarin twee van de hoofdpersonen in een donkere kelder dreigen te worden verkracht en vermoord. De werkelijke aanleiding tot die ontmoeting, zo vertelt nu Joshua Schot, was zoveel mogelijk verhalen te horen over hun overleden vader, zondagsschoolmeester Jaap Schot.
Hieronder in extenso hun openhartige reactie. Een opmerkelijk portret van een bijzonder echtpaar.
Lees meer: Jaap Schot zocht en vond Jezus aan de randen van de samenleving
Kerstfeest met meester Jaap Schot
- Gegevens
Hij liep de laatste jaren van zijn leven als een bijbelse profeet door Zaandam. Een woeste baard, je verwachtte dat hij zo een preekstoel zou bestijgen om het woord Gods te verkondigen. Hij sprak met vurige tongen over zijn geloof en over de Heer.
Ik had in geen eeuwen aan hem gedacht. Tot ik twee jaar geleden een Whatsappje kreeg van mijn zwager Martin. “De kinderen van Jaap zoeken contact met ons. Ze zouden ons graag spreken in een studio op het Hembrugterrein.”
Verdwaald als Kuifje in de sportwereld
- Gegevens
Met eindejaarsoverzichten heb ik niks. Te veel herinneringen aan chef-redacteuren die bij het afscheuren van een kalenderblaadje zagen dat de laatste maand was aangebroken. “Hé, binnenkort oud en nieuw!” Bij gebrek aan echt nieuws moest dan het nieuws van het afgelopen jaar worden opgewarmd. De kliekjes werden in hapklare brokken uitgeserveerd, onder het motto ‘weet u nog wel…’, in de hoop dat de lezer het allemaal zou slikken.
Je voelt het al: dit is een inleiding op mijn eigen eindejaarsoverzicht. Voor één keer. In 2024 nam ik namelijk een onverwachte afslag in mijn journalistieke loopbaan: om mijn boek over de Zaanse voetballer Piet Kruiver te kunnen schrijven, moest ik sportverslaggever worden. Ik reisde van voetbalstadion naar voetbalstadion. En Kuifje in de sportwereld verdwaalde prompt.
Over Piet Kruiver zelf ga ik nu niks vertellen – dat staat allemaal in het boek, het is nog steeds te koop in de erkende boekwinkel en een uitstekend idee als pakje onder de kerstboom – maar wel over enkele bijzondere ervaringen die in het boek niet of nauwelijks aan de orde komen. Zoals de ontmoeting met de legendarische verzorger van Feijenoord, Gerard Meijer.
Twee bruiloften en een begrafenis
- Gegevens
Wat heeft Martin een rare schoenen aan, dacht mijn broer. Die passen helemaal niet bij de rest van zijn kleding.
Bij de uitvaart van mijn schitterende dochter Natasja droeg ik mijn trouwschoenen. En dat kon mijn broer natuurlijk niet weten, dat ik schoenen uit 1970 aan had.
Ik had ze destijds gekocht bij de Zaanlandsche Schoenhandel in de Westzijde in Zaandam. Daar kochten we altijd onze schoenen. We werden daar meestal geholpen door de baas zelf: meneer De Vries, een heel dunne man, die verre familie van ons was en stiekem een oogje op m’n moeder had. Maar toen ik die trouwschoenen kocht, leefde zij allang niet meer. Ik zal ze wel gekocht hebben samen met Dicky, de aanstaande bruid. Schoenen in je eentje kopen, dat doe je niet. Ik niet. Bovendien, zegt Dicky altijd: “Ik moet naast je lopen.”
De zuchtmeisjes die ons hart verwarmden
- Gegevens
Negentienvierenzestig was me het jaartje wel. Dit jaar zestig jaar geleden, met als hoogtepunten de concerten die The Rolling Stones en The Beatles gaven in Nederland. Hoe beleefde ik, destijds achttien jaar, die periode? Ik sluit mijn reeks verhalen over 1964 af met een verlangende terugblik naar de zuchtmeisjes.
Jeugdherbergen in tijden zonder internet
- Gegevens
Verhaal in een oude ordner gevonden: een artikel dat ik schreef voor de toeristische pagina van de Volkskrant van bijna veertig jaar geleden. Nu passend in de rubriek 'Onderweg' van mijn website. Op zoek naar jeugdherbergen in de tijd toen wandelaars nog reisden zonder internet.
PVV-Kamerlid het stiefkind van de familie Rep
- Gegevens
Een verrassende ontknoping in de kwestie of het knippende PVV-Kamerlid Robert Rep familie is van Johnny Rep en mij. Maar er blijven raadselen, die ook de Grote Kerk van Oostzaan niet prijsgeeft.
De tonnenmannen komen!
- Gegevens
Een verhaal dat al lang in de pen zat en er hoognodig uit moest. Over het verschil tussen een plee en een wc, vatenmannetjes op de Boldootwagen, de platbodem, de kolkenzuiger en hoe je snel opzij moest duiken bij een bezoek aan het tonnetje. Waarschuwing: lezen van dit verhaal kan als schokkend worden ervaren.
Slapen op de vulkaan
- Gegevens
De vakantie overleefd? Gefeliciteerd. Reizen naar verre oorden kunnen ook slecht aflopen. In Pozzuoli bij Napels waren wij in 2006 dicht bij de hel.