Praten met Natasja
- Gegevens
Een rouwcafé waar ouders van overleden kinderen bijeenkomen. Om te praten over hen die er niet meer zijn, maar die zo diep gemist worden. Zoals Natasja.
Natasja op het strand
- Gegevens
Ik ging voor Piet Kruiver naar de studentenvereniging waar mijn maatje Ot Louw lid van was. Maar de ochtend in Huizen nam een onverwachte afslag.
Lees meer: Natasja op het strand
Twee bruiloften en een begrafenis
- Gegevens
Wat heeft Martin een rare schoenen aan, dacht mijn broer. Die passen helemaal niet bij de rest van zijn kleding.
Bij de uitvaart van mijn schitterende dochter Natasja droeg ik mijn trouwschoenen. En dat kon mijn broer natuurlijk niet weten, dat ik schoenen uit 1970 aan had.
Ik had ze destijds gekocht bij de Zaanlandsche Schoenhandel in de Westzijde in Zaandam. Daar kochten we altijd onze schoenen. We werden daar meestal geholpen door de baas zelf: meneer De Vries, een heel dunne man, die verre familie van ons was en stiekem een oogje op m’n moeder had. Maar toen ik die trouwschoenen kocht, leefde zij allang niet meer. Ik zal ze wel gekocht hebben samen met Dicky, de aanstaande bruid. Schoenen in je eentje kopen, dat doe je niet. Ik niet. Bovendien, zegt Dicky altijd: “Ik moet naast je lopen.”
Lees meer: Twee bruiloften en een begrafenis
Voor wie me nog zoekt op Facebook: stop maar. Ik ben ermee gekapt sinds Mark Zuckerberg, de baas van Meta/Facebook, zich met huid en haar heeft overgeleverd aan Donald Trump. Tijd voor mij om mijn account te sluiten.